پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

هاله چنان ویژگی‌های ممتازی داشت که بیشترشان در اولین نگاه به‌چشم می‌آمدند و آدم را شیفتۀ خودشان می‌کردند. باهوش و فرهیخته، با اعتمادبه‌نفس و مهربان، اجتماعی و زیبا، و از همه نابخشودنی‌تر، “زن” و “متفاوت” بود. ویژگی‌هایی که مرد‌های خنزر پنزی دانشکده هیچکدام را دوست نداشتند. هاله کاملاً با محیط دانشکده و قواعد آکادمی آشنا بود. مثل بالرینی بود که در میدان مین بدون هیچ خطایی به‌نرمی و چابکی گام برمی‌داشت و می‌رقصید. من که بیشتر شبیه به فیلی بودم در چینی‌فروشی همیشه با حیرت و تحسین حرکاتش را دنبال می‌کردم.

تحول اول این بوده است که انسان در محور و کانون اندیشه واقع شد. با ظهور دکارت و مبنا گرفتن «کوژیتو» یا «من می‌اندیشم» به عنوان بنیان اندیشه و هستی؛ برای نخستین بار در تاریخ فلسفه انسان موقعیت کانونی پیدا کرد و این چیزی نبود که در یونان و در قرون وسطی اثری از آن وجود داشته باشد. با محور قرار گرفتن انسان، حقیقت به معنای ادراک مطابق با واقع تحت‌الشعاع قرار گرفت. مفهوم حقیقت مبدل به یقین شد و یقین انسانی محور حقانیت واقع شد؛ درحالی که یقین یک معنا و مفهوم نفسانی یا یک حالت نفسانی است، چگونه می‌تواند مقام محوریت در اندیشه را احراز کند؟ فیلسوفان دوره مدرن برای توجیه مفهوم یقین از الگویی استفاده کردند که می‌توانست الگوی مشترکی برای ذهن و عین قرار بگیرد.

چهارمین مرحله سلسله نشست‌هایی از جامعه‌شناسان ایرانی و جامعه ایرانی در تاریخ ۷ آبان ماه برگزار شد. این نشست که ابتدا قرار بود در سالن کنفرانس انجمن جامعه‌شناسی ایران در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران برگزار شود، به‌دلیل مخالفت مسوولان دانشگاه در محل «انجمن ایرانی اخلاق در علم و فناوری» برگزار شد.

رئیس مجلس شورای اسلامی بر ضرورت تامل هرچه بیشتر در علوم انسانی تاکید کرد و گفت: دانش پژوهان علوم انسانی باید پرسشگر باشند.